Jullie zijn getrouwd of als partners geregistreerd. Dan ben je verplicht om voor elkaar te zorgen en elkaar financieel te ondersteunen. Maar wat als jullie uit elkaar gaan? Ook in dat geval dien je – in ieder geval nog even – financieel voor elkaar te zorgen. Als de een onvoldoende inkomsten heeft om van te leven, moet de ander daaraan bijdragen in de vorm van partneralimentatie. In deze blog gaan we daarop kort in.
Einde huwelijk of geregistreerd partnerschap. (Ex-)samenwoners?
De mogelijke verplichting van ex-partners om bij te dragen in het levensonderhoud van de ander ontstaat op het moment dat het huwelijk of geregistreerd partnerschap is geëindigd. Voor ‘ex-samenwoners’ bestaat er in beginsel géén alimentatieverplichting!
Vaststelling van het recht op partneralimentatie
Het is de rechter die beslist of er alimentatie moet worden betaald. In dat verband zal hij gewicht toekennen aan o.a. de levensstandaard, verdiencapaciteit en draagkracht van de ex-partners. De ‘schuldvraag’ speelt bij de bepaling van alimentatie géén rol. Dat betekent dat de reden van de relatiebreuk niet van invloed is op het recht op alimentatie.
Huidige duur alimentatie
De maximale alimentatietermijn bedraagt nu nog twaalf jaar. Als het huwelijk of geregistreerd partnerschap niet langer dan vijf jaar heeft geduurd én er geen minderjarige kinderen zijn, dan is de alimentatietermijn gelijk aan de duur van de relatie.
Wetsvoorstel herziening partneralimentatie
Op 11 december 2019 is het Wetsvoorstel herziening partneralimentatie aangenomen door de Tweede Kamer. Het wetsvoorstel is door de Eerste Kamer aangenomen. De nieuwe regels zullen op 1 januari 2020 ingaan. De maximale duur van de partneralimentatie zal worden verkort van twaalf naar vijf jaar. De meestverdienende ex-partner is dan aan de minstverdienende alimentatie verschuldigd voor de duur gelijk aan de helft van het aantal jaren dat het huwelijk of geregistreerd partnerschap heeft geduurd met een maximum van vijf jaar.
Uitzonderingen op de nieuwe regels
De nieuwe regeling kent uitzonderingen voor langdurige huwelijken of geregistreerde partnerschappen en die waarbij er ook jonge kinderen zijn. Heeft de relatie langer dan vijftien jaar geduurd en bereikt de minstverdienende ex-partner binnen tien jaar de AOW-gerechtigde leeftijd, dan bedraagt de maximale duur van de partneralimentatie tien jaar. Als de relatie langer dan 15 jaar heeft geduurd en de alimentatiegerechtigde tussen de 50-57 jaar is, dan bedraagt de alimentatieduur tien jaar. De laatstgenoemde uitzondering vervalt zeven jaar nadat de nieuwe regeling is ingevoerd. En tot slot: als de ex-partners samen kinderen jonger dan twaalf jaar hebben, dan is de maximale duur van de partneralimentatie twaalf jaar.
Einde partneralimentatie
De alimentatie eindigt als één van de ex-partners is overleden, de alimentatiegerechtigde zelf weer voldoende inkomsten heeft, later is hertrouwd of als partner geregistreerd of is gaan samenwonen, dan wel de overeengekomen of wettelijke alimentatieduur voorbij is.
Vragen?
Het staat (ex-)partners vrij om samen afspraken te maken over de betaling van partneralimentatie en deze vast te leggen. Wat is er dan zoal mogelijk? Kan de hoogte of (maximale) duur van de partneralimentatie wellicht ook worden gewijzigd? En welke regels gelden er als je nu al alimentatie betaalt of ontvangt? Of misschien heb je wel vragen over de fiscale gevolgen van het betalen of ontvangen van partneralimentatie. Notaris Henk Broekema geeft graag antwoord op je vragen!
